Błogosławiona Marcelina Darowska

Urodziła się 16 stycznia 1827 roku w Szulakach na Ukrainie w polskiej rodzinie ziemiańskiej. Już jako dziecko odczuwała boleśnie zniewolenie Polski znajdującej się wówczas pod zaborami i chciała dla niej zrobić coś pożytecznego. Pragnęła też życia zakonnego, chociaż niewiele o nim wiedziała, gdyż klasztory pod zaborem rosyjskim zostały skasowane. Mając 22 lata na usilne prośby ojca wyszła za mąż. Szczęśliwe małżeństwo z Karolem Darowskim trwało niespełna trzy lata. Po nagłej chorobie i śmierci męża została z dwójką dzieci. W kilka miesięcy później zmarł synek. Pogrążona w bólu była już wówczas pewna, że myśl Boża odnośnie jej życia to droga zakonna. W roku 1857 wspólnie z Józefą Karską założyła w Rzymie Zgromadzenie Sióstr Niepokalanek.

Po śmierci ciężko chorej Józefy, w 1860 roku, została przełożoną małej wspólnoty zakonnej. Trzy lata później przeniosła Zgromadzenie do Polski, gdzie w Jazłowcu, na terenie Galicji otworzyła pierwszą szkołę dla dziewcząt. Wkrótce był to już ośrodek kultury, polskości i religijności, który promieniował szeroko w kraju na kolejne fundacje dokonane przez Matkę Marcelinę w Jarosławiu, Niżniowie, Nowym Sączu, Słoninie i Szymanowie pod Warszawą.

Szkołom patronuje bł. Matka Marcelina, która swą miłość do dzieci i pracy z nimi przekazała następnym pokoleniom sióstr swego Zgromadzenia. Zostawiła im też precyzyjny i jasny system wychowawczy, którego zasady obowiązują we wszystkich szkołach niepokalańskich, co pozwala określić je mianem szkół autorskich.

Błogosławiona Matka Marcelina Darowska zmarła w roku 1911 w Jazłowcu. Papież Jan Paweł II beatyfikował Matkę Marcelinę w Rzymie dnia 6 października 1996 roku.